Eén van de eerste dingen die mij opviel toen ik vanuit de Randstad naar mijn huidige woonplaats verhuisde, was hoe stil het was. Ik was gewend aan stadsgeluiden; verkeer, ‘s ochtends vroeg vrachtwagens die kwamen bevoorraden, ‘s avonds laat dronkelui die liepen te schreeuwen. Maar hier hoorde ik de vogels ‘s ochtends, wat een weldaad voor de ziel!
Ik hou van stilte. Het geeft mij rust in mijn hoofd. Ik ben erg gevoelig voor prikkels, dus ik heb stilte nodig om mij goed te voelen. Maar iedereen heeft stilte nodig. Het is niet goed voor ons om constant geluidsprikkels te ervaren, we hebben ruimte nodig om UIT te staan en de informatie te verwerken die we opgedaan hebben.
De natuur is hierbij een grote spiegel. Wanneer de avond valt wordt het stil. In het najaar is het stiller. Alleen mensen gaan constant door en lijken permanent AAN te moeten staan.
Je hoeft echt niet in een grot te gaan wonen of jezelf te isoleren van de samenleving om stilte te kunnen ervaren. Neem iedere dag even de tijd voor stilte. Een half uur geen muziek, geen geklets, geen tv die loopt te blèren.
Ga bij je altaar zitten, of op een rustige plek. Steek een kaars en wierook aan. Laat de stilte de ruimte vullen. Het kan eerst wat bedrukkend voelen, je voelt je misschien onrustig. Maar hou vol. Je zal merken dat de stilte comfortabel wordt. Wellicht komen er inzichten of boodschappen.
Of maak eens een wandeling ‘s avonds. Geniet van de stilte. Voel hoe je voeten de aarde raken. Laat de indrukken van de dag wegvloeien, zodat er ruimte in je hoofd komt.
In de stilte hoor je de geesten spreken.