Een van de belangrijkste dingen die ik de laatste tijd heb geleerd, is ‘als het niet kan hoe het moet, moet het hoe het kan‘.
Het leven is niet perfect. We hebben allemaal wel eens te maken met moeilijke tijden. We zijn beperkt in onze energie, tijd en ruimte. Ik kan momenteel niet drummen door een ingreep, maar ben ik daarom een slechte sjamaan? Zijn mijn rituelen daarom minder waard? Natuurlijk niet.
Het gaat om de intentie. Het leven is geen Insta-perfect plaatje. Het overgrote merendeel van wat je op social media ziet is een façade, ‘een pakketje schroot met een dun laagje chroom’. Inhoudsloos.
Maak je ondanks je beperkingen, je vermoeidheid, je verdriet toch iedere dag tijd voor een ritueel? Om te verbinden met je helpende geesten, met God en de Grote Moeder? Al zit je alleen maar te ademen, of een potje te janken bij je altaar.
Daar zit intentie.
Daar zit KRACHT.
Daar leven liefde en vuur.